آشنایی با خط و الفبای چینی
در واقع چینی ها هیچ حروف الفبایی ندارند و زبان شان با حروف الفبا سازگار نمی باشد. زبان چینی متشکل از تعداد کمی از آوا ها است و منتقل کردن آواهای چینی با هر الفبایی غیر ممکن می باشد.
زبان چینی دارای 328لفظ تک هجایی است. در زبان چینی حدود هشتاد هزار حرف وجود دارد که هر یک از آنها نماینده ی یک کلمه می باشد. این مسئله موجب می شود که به طور میانگین برای هر لغت تک هجایی 244حرف وجود داشته باشد. هر لغتی در زبان چینی امکان دارد که 244معنی گوناگون داشته باشد. پنجاه هزار نشانه در زبان چینی وجود دارد ولی برای مقاصد روزمره یادگیری دو هزار نشانه کافی می باشد. این مورد یکی از خوبی های خط و الفبای چین و ژاپن است و از عوامل اشتراک این الفبا می باشد. چنانچه فردی هم زبان چینی و یا ژاپنی را بلد نباشد به راحتی می تواند خط و الفبا را مطالعه کند. بعد از اینکه چینی ها به ژاپن رفتند باعث شد تا این خط به ژاپن منتقل شود.
یکی دیگر از عوامل موثری که در خوشنویسی چینی وجود دارد توانایی ذخیره سازی اطلاعات عددی می باشد که هم چنان قسمت جدا ناشدنی نوشتار محسوب می شود. برای اینکه بتوانید اطلاعات عددی را به کار ببرید می توانید از دانه های شن، لوبیا ، صدف و یا حتی قطعات چوب نیز استفاده کنید. چوب خط و ریسمان هایی که گره دارند در مقیاس های پیچیده می توانند همین نقش را ایفا کنند.
این نظریه تایید شده است که چوب خط ها می توانند در کامل شدن خط چینی نقش مهمی داشته باشند. چوب خط ها را می توانید بیشتر بر روی عصا ،کمربند های مقاوم نما ، چوب و برخی مواقع بر روی ستون ها و در و دیوار مشاهده کنید و از این راه وجود و خاطره ارقام ، اشیا و رویداد های خاص تثبیت می شدند.
به نظر می رسد که این وسیله در چین باستان ، ژاپن ، آفریقا ، جزایر پولینزی ، تبت ، سیبری و کالیفرنیا کاربرد دارد و در جزایر هاوایی برای جمع آوری مالیات استفاده می کنند.
چینی ها هم همچون مصریان برای خط شان تاریخی افسانه وار دارند. بر اساس اعتقادات یکه دارند در به وجود آمدن خط چینی سه امپراطور دخالت داشته اند. یکی از این امپراطورها زمانی که اجرام شماوی و شگفتی های طبیعت و مخصوصا جای پای پرندگان و جانداران را مشاهده می کرد توانست خط را کشف کند. این افسانه در طبیعت گرایی و القای همیشگی چینی ها ، به طور واضحی ریشه از طبیعت دارد. ایده ای که بر گرفته از طبیعت از مربوط به یکی دیگر از امپراتورها به نام تسانگ شیه می باشد. قدرتمند ترین زمان در خوشنویسی چینی مر بوط به زمان پادشاهی هوانگ ته می باشد که در آن دوره خوشنویسی چینی شکل جدی تری به خود گرفت.
به شکل کوتاهی می توان سیر تکامل خوشنویسی چینی را به شرح زیر اعلام کرد. در سیلی که در سال های 89تا99 میلادی به وجود آمده بود ، رودخانه زرد همراه خود کاسه سنگ پشت و استخوان کتف گوزن را می آورد که باعث شد اکتشافات زیادی شود. بر روی استخوان هایی که به دست آمده بود نوشته هایی را مشاهده کردند که قدیمی ترین نوشته های شناخته شده در چین به حساب می آمد. به همین خاطر می توان به اهمیتی که در ابزارهای نوشتاری وجود دارد و تاثیرش را بر تکامل خط پی برد.
اولین نوشته های چینی که بر استخوان حیوانات و یا لاک سنگ پشت وجود داشت متعلق بع زمان شانگ می باشد و آثاری که بر روی ظروف برنجی قرار داشت مربوط به زمان ژو است که به طور کامل تکامل یافت است و نوشته شده می باشد که وجود دوره های تکاملی قبل از آن تاریخ را بازگو می کند.
خط چینی خطی تصویری می باشد و شکل کلمه نوعی در بردارنده مفهوم و بیان لغت می باشد. ممکن است با خود بگویید که می توان با دیدن یک کلمه معنی آن را از روی شکلش تشخیص داد. ولی اگر بخواهید جمله ای را به چینی بنویسید مطمئناً نظرتان تغییر می کند.
در اصل به خاطر شکل های زیادی که وجود دارد، فهمیدن معنای کلمات از روی شکلش کار ساده ای نیست. برای اینکه بسیاری از کاراکترها را ساده کنند برخی از بخش های آن را حذف کرده اند. ولی این مطلب در مورد خط تایوانی که همان خط سنتی چینی است صدق نمی کند و می توانید به راحتی معنی لغات را از روی شکل آن ها تشخیص دهید. ولی به همان اندازه نوشتن هم سخت تر می شودو هم وقت گیرتر.
هر یک از کاراکترها به شکل یک بخش خوانده می شود. به همین دلیل از حروف الفبا خبری نیست. در مورد تعداد کاراکترهای موجود قول های زیادی وجود دارد. با ساده شدن خط چینی به نظر می رسد که کاراکترهای آن تقریبا 11هزارتا باشد. طبق نظراتی که وجود دارد اگر 3500تا ازکاراکترها را یاد بگیرید می توانید نود درصد مطالبی که در روزنامه ها و زیرنویس فیلم و کتاب های غیر تخصصی وجود دارد را مطالعه کنید.
